Problem podmiotu - refleksje

Poniżej zamieszczam zbiór niedopracowanych przemyśleń, pewnych tropów lub pomysłów dotyczących zagadnienia podmiotu. Część z nich ma swe źródło w dyskusjach toczonych na blogu Adama Brzoski, część inspirację w usuniętych - niestety - wpisach na blogu davida von puli. Z tego ostatniego podkradłem również pewien pomysł odnośnie formy niniejszego wpisu. Chciałbym przedstawić filozofię nieco od strony warsztatu - tego jak powstają pewne idee - by pokazać, że nie jest ona zupełnie oderwana od życia, jak często się uważa (chociaż z drugiej strony narażam się tu na zarzut uogólniania jednostkowych doświadczeń).

XXXIII

Spadek - skąd się wzięło złudzenie, że musi istnieć Pierwsza Przyczyna? Po troszę z upraszczającego spojrzenia, po troszę z nieliczenia się ze sługami u starożytnych. W każdym skutku widzieli nie niezliczoną mnogość przyczyn, lecz zawsze jedną. Gdy budowali świątynię patrzyli nie na robotników, lecz na architekta.

I zostawili nam w spadku jeszcze wiele takich złudzeń.

"Dytyramb"

  

                                                             "Dytyramb"

                                        Czerpię z krynicy Życia
                                                          Kielichem Pór Roku
                                        I spływa ono po mej brodzie -
                                                          - złociste, cierpkie, słodkie


                                        Co dzień patrzę na świat oczami dziecka
                                        A gdy całuję - cały jestem pocałunkiem
                                        I jeśli Bóg jest - zatańczy na moją cześć!


                                        Sto diabłów we mnie mieszka -
                                                                    - to moje namiętności
                                        Cień w moim sercu krótki
                                        I jeśli Bóg jest - zatańczy na moją część!


                                        Wyryję me imię na ciele wszechświata -
                                                                               - by pamiętano
                                        A wieczorami będę pił z winogron piersi
                                                        Twoich - bym zapomnieć mógł
                                        I jeśli Bóg jest - zatańczy na moją cześć!


                                        A kiedy przyjdzie Śmierć - pokłoni się:
                                                             "Czy pragniesz odejść już?"
                                        "Tak" - wykrzyknę - "ostatniej przygody
                                                                                 zaznać czas"
                                        I jeśli Bóg jest - zatańczy na moją cześć!


                                        Kielich Pór Roku wypadnie z rąk
                                        Tajemne Mojry przestaną prząść
                                        A gdy już robak stoczy ciało me...
                                        Powrócę... i go zjem! Ha!

XXXII

Rada - A: Dano mi radę bym przestał się martwić innymi i zaczął więcej myśleć o sobie. B: To najgorsza rada jaką mogli ci dać! Jesteś za słaby by myśleć o sobie, a zajmowanie się innymi daje ci choć trochę poczucia mocy i wyższości...

Przybliżenia (2): Hegel i marginesy

Na blogu Filozofia.TV ukazało się kolejne z moich historyczno-filozoficznych opracowań. Znajdziecie je w tym miejscu: "Przybliżenia (2): Hegel i marginesy" . Jak wskazuje sam tytuł głównym bohaterem jest Hegel. Natomiast pod owymi marginesami kryje się Bergson, grupa historyków zwana szkołą Annales oraz - pokrótce - Plotyn.

Gorąco zachęcam do lektury i komentowania. Również tych, którzy mają za sobą kurs historii filozofii.