XXIII

Sceptycy - czy pewien rodzaj sceptyków nie twierdzi, że są pytania bez odpowiedzi tylko dlatego, by zrobić miejsce na słowo "Bóg"? 


(Edytowane ze względu na pewne nieporozumienie - w komentarzach można znaleźć wyjaśnienie.)

Zmiany zmiany

Od jakiegoś czasu planowałem odświeżenie wyglądu bloga. Docierały do mnie różne sygnały dotyczące jego strony wizualnej - jak np. problemy z lekturą spowodowane czarnym tłem. Mam nadzieję, że teraz wzrok będzie się mniej męczył. Postanowiłem też wzbogacać wpisy o obrazki, żeby wszystkie te abstrakcyjne rozważania przykleić do konkretu.

Po lewej stronie dodałem ramkę z linkami do blogów, które uważam za warte lektury. Nie są to wszystkie miejsca w sieci, które odwiedzam regularnie, a jedynie te, które zajmują się popularyzacją nauki.

Chciałbym napisać, że to tylko etap przejściowy, że czeka nas jeszcze klika zmian (nie udało mi się wprowadzić wszystkich ulepszeń, jakie mi się marzyły), jednak znając realia spodziewam się, że zostaniemy przy obecnej formie na długo. Ale podobno prowizorki trzymają najlepiej. Oczywiście jestem otwarty na wszelkie propozycje.

Zapraszam do lektury - mam nadzieję, że teraz będzie przyjemniejsza. 

O zarzucie antropomorfizacji

Myślenie, nie tylko filozoficzne, ale również naukowe, czy estetyczne, narażone jest na wpadnięcie w sidła, z których nawet nie zdaje sobie sprawy: sidła antropomorfizmu. Chciałbym przed nimi przestrzec pokazując czym są w istocie - gdyż czasem odnoszę wrażenie, że rozumie się je niewłaściwie i z tego powodu traktuje po macoszemu.

Istnieją dwa powody wysuwania w stosunku do jakiejś myśli zarzutu antropomorfizacji. Pierwszy można by określić jako fenomenologiczny, empiryczny czy pozytywistyczny, drugi jako antyhumanistyczny.

XXIX

Kogo nie lubię - A: "To jest do dupy, bo X"; B: "Zobacz, jest tak, tak i tak, nieprawdą jest, że X"; A: "Ja wyrażałem tylko swoje zdanie, chyba mam prawo mieć własne zdanie, nie masz racji, to i tak jest do dupy."

Mała genealogia edukacji

Ostatnio wprowadziłem koncepcję genealogii. Dziś chciałbym przedstawić przykład takich analiz na podstawie dziejów praktyk edukacyjno-wychowawczych. Oczywiście nie będzie to szczegółowa historia szkolnictwa (taka najpewniej zajęłaby opasły tom). Wybiorę kilka kolejnych modeli nauczania, aby pokazać jak pochodzenie praktyki odciska na niej swe piętno, a zarazem jak modulowana jest ona przez kolejne maszyny (struktury), do których jest przyłączana. 

LIV

Eksperyment - panowanie chrześcijaństwa to tylko igraszka rasy panów: byli ciekawi dokąd prowadzi i ta droga.